Moja naiwność jest wirtuozerią. Za każdym razem gdy jestem szczęśliwa zapominam o tym, że to tylko chwila. Nie pamiętam jak to jest, gdy wszystko staje na głowie. Gdy przytłacza mnie samotność-nie pamiętam jak to jest być szczęsliwym. Amnezja uczuć...
Jesień krzyczy do mnie intensywnymi kolorami. A cóz ja widzę? Szarość, szarośc i błoto. Zmoknięte ptaki, kałuże, poranną mgłę...okrucieństo i sadyzm. Czy to czerwień? Tak to czerwień. I żółć i zieleń i pomarańcz. Zapach grzybów w piekarniku. Ciepła pościel. I...szarość, znowu szarość, puste łzy.
Ramiona Kaja rozkosz. Ramiona Kaja rozpacz.
Amnezja uczuć. Ambiwalentność uczuć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz